فی خسر

إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْر

إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْر

به نام خداوند رحمتگر مهربان
سوگند به عصر
که واقعا انسان دستخوش زیان است
مگر کسانى که گرویده و کارهاى شایسته کرده و همدیگر را به حق سفارش و به شکیبایى توصیه کرده‏ اند

بایگانی

۴ مطلب در مهر ۱۳۹۹ ثبت شده است

ملت ملت و قبیله قبیله گردانیدیم

اى کسانى که ایمان آورده‏ اید نباید قومى قوم دیگر را ریشخند کند شاید آنها از اینها بهتر باشند و نباید زنانى زنان [دیگر] را [ریشخند کنند ] شاید آنها از اینها بهتر باشند و از یکدیگر عیب مگیرید و به همدیگر لقبهاى زشت مدهید چه ناپسندیده است نام زشت پس از ایمان و هر که توبه نکرد آنان خود ستمکارند (۱۱)
 
اى کسانى که ایمان آورده‏ اید از بسیارى از گمانها بپرهیزید که پاره‏ اى از گمانها گناه است و جاسوسى مکنید و بعضى از شما غیبت بعضى نکند آیا کسى از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده‏ اش را بخورد از آن کراهت دارید [پس] از خدا بترسید که خدا توبه‏ پذیر مهربان است (۱۲)
 
اى مردم ما شما را از مرد و زنى آفریدیم و شما را ملت ملت و قبیله قبیله گردانیدیم تا با یکدیگر شناسایى متقابل حاصل کنید در حقیقت ارجمندترین شما نزد خدا پرهیزگارترین شماست بى‏ تردید خداوند داناى آگاه است (۱۳)

و انسان گوید [زمین] را چه شده است؟

به نام خداوند رحمتگر مهربان

آنگاه که زمین به لرزش [شدید] خود لرزانیده شود (۱)
و زمین بارهاى سنگین خود را برون افکند (۲)
و انسان گوید [زمین] را چه شده است (۳)
آن روز است که [زمین] خبرهاى خود را باز گوید (۴)
[همان گونه] که پروردگارت بدان وحى کرده است (۵)
آن روز مردم [به حال] پراکنده برآیند تا [نتیجه] کارهایشان به آنان نشان داده شود (۶)
پس هر که هموزن ذره‏ اى نیکى کند [نتیجه] آن را خواهد دید (۷)
و هر که هموزن ذره‏ اى بدى کند [نتیجه] آن را خواهد دید (۸)

تنها تو را مى ‏پرستیم و تنها از تو یارى مى‏ جوییم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ﴿1﴾

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿۲﴾

الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ ﴿۳﴾

مَالِکِ یَوْمِ الدِّینِ ﴿۴﴾

إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ ﴿۵﴾

اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ ﴿۶﴾

صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ ﴿۷﴾

به نام خدا

خدایا چنان کن سرانجام کار

تو خشنود باشی و ما رستگار